In de thee, op de thee,

Daar ben ik weer eens. Het gaat niet goed met mijn vader en wij kennen inmiddels alle routes in het ziekenhuis. En zoals Annelies onlangs al schreef zijn wij van de zogeheten sandwichgeneratie en dan wil het nog wel eens wrikken. Een huishouding met nog 2 studenten thuis, je werk, de zorgen om je ouders en schoonmoeder. Daarbij komt een sociaal leven, wil je sporten, kortom de dagen zijn tekort. ’s Avonds ben ik afgedraaid,  stort mij op de bank en rol vroeg het bed in. Dus mijn lapjes worden erg verwaarloosd.

De Tree of Life vordert langzaam en ik ben nu de blokken in elkaar aan het zetten. Het middenpaneel dat ik hiervoor heb gekocht vond ik te licht voor bij de andere blokken. Dus is deze in de thee gezet. Doodeng, nog nooit gedaan. Eerst een proefje gedaan met dezelfde soort kleur en stof. Het proeflapje

Helemaal tevreden. Dus het middenpaneel ook in de thee gezet.

Dit is de oorspronkelijke kleur,

En na het theebad is dit het resultaat.

Precies goed en ben er helemaal happy mee.

Deze Tree of a Life is voor mijn ouders bestemd. Nu even haast maken met mijn blokken. Wellicht gaat het lukken dat mijn vader hem nog kan doorquilten. Zou een mooie afleiding voor hem zijn.

En nu op naar de thee bij mijn zus die jarig is vandaag.

Geniet van deze zondag, het is prachtig buiten!